وسیله برای فرار از حقیقت دروغ است و دروغ در همه ملل و قبائل منفور است و افراد دروغگو انسان نماهایی هستند که اطمینان و اعتماد را از جامعه سلب میکنند.
منفورترین دروغ گویان آن دسته از حاکمان و دولت مردانی هستند که توانایی و شهامت بیان حقیقت و پذیرش مسئولیت اموری را که انجام میدهند را ندارند. این معضل سخت و غیراخلاقی اینک در سرزمینی که آوازه پرافتخار تمدن و فرهنگ غنی را در سابقه خود دارد بطور وسیعی شیوع پیدا کرده است آن هم توسط مدعیانی که خود را دیندار و با اخلاق میدانند و هر آنچه که از آغاز حکومت ظلم در ایران با دروغ و وعده های فریب و توخالی به مردم دادند همچنان به گسترش آن اقدام میکنند.
موضوع حادثه آرمیتا در مترو هم یکی از اعمال غیرانسانی حکومتیان است. با توجه به سابقه ننگین جمهوری ننگین نیازی به تحقیق و بررسی فنی و جزییات واقعه نیست و با یک نگاه کلی میتوان دریافت که این حادثه هم از مجموعه ظلم های فراوان این گروه غارتگر و ظالم است که تا زمانی که بر مسند حکومت باشند وضعیت هر روز بدتر خواهد شد و علاوه بر غارت منابع عظیم کشور و نابودی فرهنگ و از بین بردن سرمایه های انسانی به نوجوانان و استعدادهای بی گناه هم رحم نمیکنند.
از یک سوء اعلام میدارند دوربین در واگن وجود نداشته است اما از طرف دیگر در تمامی کوچه پس کوچه شهرها دوربین های حرفه ای نصب کرده اند که هزینه های تهیه و نگهداری آن سرسام آور است و آنچه مردم در سختی معیشت، زندگی سخت را میگذرانند اینگونه منابع مالی کشور را برای کنترل زندگی شخصی صرف میکنند و این خوی غارتگران است که از ثروت دیگران برای بقای خود هر طور بتوانند بی مهابا صرف میکنند و برایشان مهم نیست که مردم در چه وضعیت دشواری هستند. تنها راه نجات سرزمین مقدس مان نابودی غارتگران و اهریمنان است.