سالهاست که مردم ایران از فضای آزادی و امنیت در همه زمینه ها محرومند. در عرصه فرهنگی بیش از چهار دهه است که در گرامیداشت و بجای آوردن رسوم سنتی با مشکل و تردید همراه هستند و آنچه هویت و شناسنامه ملی ایرانیان، از جمله آثار باستانی و ملی با مانع  تراشی اشغالگران حاکم روبروست و آنچه از ادب و اخلاق عالی و نیک بوده، دستخوش هجوم ضد فرهنگ آخوندی قرار گرفته است، تا جایی که مردم ایران امکان‌ دسترسی آزاد به میراث چند هزار ساله خود از جمله حضور در اماکن باستانی پاسارگاد و تخت جمشید و .. را نداشته و حتی خواندن اشعار حماسی ملی نیز با محدودیت هایی همراه بوده است.
در زمینه اقتصادی مردم ایران در چهار دهه اخیر از مظلوم‌ترین مردمان جهانند. مردم ایران به جهت لج بازی ها و مدیریت ناکارآمد حکومتیان فاسد، از دسترسی به تکنولوژی روز دنیا محرومند. ایرانیان نمیتوانند از هر خودرو و لوازم خانگی و مایحتاج زندگی پيشرفته، بهره مند شوند و بسیاری از امکانات صنعتی و خدماتی از جمله خودرو، در انحصار دولت بی کفایت است و هر آنچه آنها بخواهند می‌توانند استفاده کنند.
فضای علمی و هنری نیز از جمله تنگناها و مانع حضور افراد مستعد است و آنچه طبق دستورالعمل و خواسته اشغالگران هست، باید انجام گیرد. حتی بر ورزش نیز انحصار و محدوديت و قوانین ضد انسانی حاکم است. در زمینه اقتصادی و تولید و تجارت نیز وضع بسیار وخیم تر است. چه صاحبان صنایع و تولید که در محاصره مالیاتی و عوارض و رشوه و باج خواهی دولتیان هستند و چه تجار و بازرگانانی که بدون هماهنگی سرداران و نهادهای نظامی و موازی، توان معامله آزاد را ندارند. بیشترین آمار اخذ مالیات در جهان در کشور ایران است و کمترین خدمات به شهروندان شامل مردم این سرزمین ارائه می‌شود.
آزادی عقیده و پوشش و مذهب که بسیار وسیع تر هم به این مقوله اضافه می‌شود.
اکنون هیچ راهی بجز آزاد و رها شدن از این اختاپوس خطرناک نیست، باید از بند این انسان نماها که سرزمین مان را به اشغال در آوردند، رها شد تا آنچه حق هر ایرانی است، بدان دست یافت. هیچ مسیر و مجرای قانونی برای پیگیری وجود ندارد. اینها حتی قوانینی که خود چیده اند را هم اجرا نمی‌کنند و برای هر مشکل و ناکارآمدی خود، مدام بهانه هايی همچون دشمنان داخلی و خارجی می‌آورند و تقصیر را به گردن دیگران و مردم می اندازند.
اینها نه تنها سواد و مهارت و تدبیر و مدیریت ندارند، بلکه از بسیاری از اصول اخلاقی و انسانی هم بدور هستند.
جوانان مبارز با اراده ای راسخ، حضور خود در خیابان‌ها را تا سرنگونی جرثومه فساد و تباهی ادامه می‌دهد و یقین دارد که در آینده ای نزدیک، کاخ‌های ظلم و فساد، ویران خواهد شد.دزنده باد ایران – پاینده باد رستاخیز ملی ایران